مدیریت در گذشته بسیار آسان تر بوده، رؤسا ریاست می كردند و كاركنان كار، مدیران از مغز خود استفاده می كردند و كاركنان از بازوهایشان، اندیشیدن و انجام دادن، دو فعالیت مجزا بودند. آن زمان، ایام خوش برای مدیران، اما ایام بد برای كاركنان بود. در جایی اوضاع به نحو وحشتناكی به ضرر مدیران برگشت، كاركنان به آهستگی حقوق بیشتری كسب كردند، در حالی كه مدیران مزایای جنبی خود را از دست می دادند. و هر روز مدیریت دشوار و دشوارتر شد نه فقط دشوارتر، بلكه مبهم تر، برای یك لحظه درباره قواعد موفقیت و بقا در سازمان خود بیندیشید.